اها عورت
اها عورت اندر ۾ جا
وسي ٿي وڏ ڦُڙي وانگي
لھي ٿي دل جي درياهه ۾
ڪو ٺاهي گس گهڙي وانگي
ڇتين ڇولين جيان جڏهن
به ڇاتيءَ کي ڇُلائي ٿي
قُرب جي ڪائناتن جا
ڪنارا سڀ پُسائي ٿي
وڄن ٿا وجد ۾ سارا
زمانا زيارتون ماڻي
تمنا جي تکين ڪاتين
وڍيو آهي ويجهو آڻي
بدن نڪتي ڀڄائي آ
وجهي سھڪو سمونڊن ۾
سڪڻ لئه ساهه ٿيا ساڻا
وئي ويڙهي وجودن کي
ندين جا نيڻ ڀي اُٿيو
وجهن جهاتيون جوانيءَ ۾
جسم جون جنتون ساريون
رنڱيل آهن روانيءَ ۾
انھيءَ جي اک اڻين جو
ڏنگڻ ڏاڍو ڏُکيو آهي
دُکي ان درد ۾ دلبر
ڌڳڻ ڏاڍو ڏکيو آهي
اها عورت جا درگاهه تي
نچي ٿي ڪو نغارو ٿي
پڙهي پو پيار جا ڪلما
اُٿن عاشق ٿا نعرو ٿي
اگر جي واس جون واٽون
منجهائي ٿي مزارن ۾
مُجاور چرس جي چلمن
سان ڇڪجن ٿا اشارن ۾
فڪر جا سڀ ڦنڌا ڦٿڪي
ڪريا آهن قطارن ۾
اها عورت اندر ۾ جيئن
لٿي آ رقص ڪو بڻجي
خُدائي جي تصورکي
نچائي ڪئين ننگو آھي
اها ڄڻ اُس ۾ عورت
سھارو ست رنگو آھي
فرشتا عرش مان اڪثر
اکيون اُڀيون ڪريو تاڻين
هزارين ڇوڪرا ڇڪجي
جوانيون ٿا اچو ڇاڻين
اها عورت ڪنھن آيت جيان
مرد لئه وئي اُماڻي آ
اها مُحبت جي ماڃر جي
ساماڻيل ڪا مُھاڻي آ
رڇن سان روح ٿي جڪڙي
سنڌؤ ۾ ڄڻ ته پاڻي آ
لڱن ۾ لاڙ جي خوشبو ءِ
۽ ڪينجهر جي ڪهاڻي آ.