پنهنجو خُدا
هن ديس ۾ رهن ٿا
آخر گهڻا خُدا هت
هل پاڻ هلي ڳوليون
پنھنجو خُدا ڪٿي آ
پنھنجي خُدا جو وصفون
اُهڃاڻ هٿ ڪيون ڪي
دل جي قصور ۾ اڄ
ڪا ڪربلا لڳي آ
معصوميت مئل ۽
تڙپي صدا رهي آ
اڄ ماءُ مُٺيءَ جو جيءَ
جهولن جيان جليو آ
مُھذب پڻي جي منھن تي
زوري زنا جو ڀونڊو
ٿيو زخم جيئن آ ظاهر
ويو ماڻھپو مري آ
ٿي پيو قصور ڪافر
وحشت جو وڍ ساڳيو
کڻيو وتي ٿو خنجر
هوءِ ست قرآن جيڪا
اُجرو اکين ۾ اوتيل
هُئي آسمان جيڪا
تنھن لئه رڙين جي رڻ
ڪا ڀي پناهه نه پُھتي
پنھنجو خُدا نه جاڳيو
پنھنجي خُدا کي ڳولي
زينب ذيان ٿي وئي
مذهب جي مُنھن تي داغيل
ڪارو نشان ٿي وئي.
* 10 جنوري 2018ع تي قصور شھر ۾ 7 سالن جي معصوم نياڻي سان زنا ۽ قتل ٿيئڻ جي حالت ۾ لکيل.