سائو ٿي پان سارين وانگي ٽُڳ اچي.
دل کي داڻو داڻو ڪري پوءِ چُڳ اچي.
مون ۾ اڻ مندائتا ٿا مينھن وسن،
نيڻن مان ٿا ڇاٽن ڇُلڪن ڇُڳ اچي.
آئون پنھنجا سڀ سيارا تو ۾ سيڪيان،
تون ڀي مون ۾ دوزخ بڻجي ڌڳ اچي.
نانگ جيان مان وٽجي تو ۾ ويھي رهان،
ڇوڙ ڇتا تون مون تي پنھنجي چڳ اچي.
ڦُول ڦُلاريو ويٺي آهي واهڻ ۾،
ماڻھن ميڙا جهلي بيٺا هن اڳ اچي.
پيار پلي کي ماڻڻ لاءِ روز مران،
مون ۾ لُڙ جون لھرون ٿي تون لڳ اچي.