شاعري

اڌ وڍيل آواز

ايازامر عالمي سطح جي شاعري ڪندڙ ۽ فطري ڪائناتي شعور جو مالڪ آهي، اياز محبتن جو امين آهي ۽ سندس لکيل لفظ لفظ ۾ سٽ سٽ منفرد حُسن جي مالڪ آهي، هو تاريخ جي ڪفن کي کولي حالتن جو حقيقي چھرو ظاهر ڪرڻ جي سگهه رکي ٿو ۽ اهڙي ته فطري حُسن سان سٽون سرجي ٿو جنھن جي ڀيٽ برنارڊ شا ۽ هاورڊ فاسٽ سان ڏجي. اياز امر شيخ نئين زماني جو شاعر آهي، پر هُن لاڙ جي انهيءَ روايت کي نه رڳو پنهنجايو آهي، پر ان ۾ پنهنجي حصي جو يوگدان به ڏنو آهي. سندس شاعري تجنيس حرفي توڻي تجنيس ٻين قسمن سان ٽمٽار ڏٺي ويندي. انهيءَ ٻوليءَ جي هنر کي اياز امر پنهنجي ديس جي درد سان ڳنڍيو آهي.

Title Cover of book Adh Wadhyal Awaz

مري اڄ ويو آهي موهن دڙو

مري اڄ ويو آهي موهن دڙو

وسي پيو اکين مان آهي وڏ ڦُڙو
مري اڄ ويو آهي موهن دڙو
ڪنڀي ڪائناتون رڙيون رات ساري
سنڌوءِ سڏ سھڪيا اُڏامي پئي واري
گُلن مان ڇڻيو تازگيءَ جو تصور
ڪھاڻيون رکي ڪنڌ ڪُلھن تي رُنيون
صفت ۾ به سادو خليفو خُدا جو
صفا مست الست ۽ بيگانو بلا جو
سو صوفين ۽ ساڌُن کان هو ڪجھه سوايو
اندر جهوڪ جا ڪيئي جهولا هُئس
رڻن ساڻ رشتا ۽ رولا هُئس
اڃان ڳالھه ڳولا کي ڳولي پئي
۽ ڇولي به ڇاڇر کي ڇولي پئي
هو سنھڙو اکين ۾ ڪجل جھڙو هو
حسن، شيخ جي ڄڻ غزل جهڙو هو
هليو ٿي ته ڄڻ ڪي جبل ٿي لُڏيا
خُدا حيرتن ۾ اجل ٿي لُڏيا
هو ڇانگيل وڻن جي هو ڏارن جيان
وندر ۾ وتايو ۽ ٻارن جيان
سڄو لاڙ جنھن لئه مُھاڻو ٿيو هو
سيرانديءَ جي هيٺان وهاڻو ٿيو هو
سڄو سج جنھن ۾ لُڏيو ۽ ٻُڏيو ٿي
ڪنڌيءَ تي سو ڪوڏين سان اڪثر ڪڏيو ٿي
اُها مُرڪ ماڃر جي ماندي اڃان
ڇڪي پاڻ ڏي مس تو آندي اڃان
دراوڙ اُٿيو دنگ تنھنجا ڏسن
۽ جهمپير جا جهنگ تنهنجو پُڇن
ٿيو ساڌ ٻيلو ۽ شامون اڪيليون
نه مهٽي ڪنهن مهندي ۽ لامون اڪيليون
ويو سلسلو سُڃ ٿي ھر سفرجو
مري مُند ويئي ملڻ ۽ کلڻ جي
پيا ننڊ ناول ۽ نئين سر لکڻ جي
روايت رُلي رُڃ ٿي آ پئي
ھُئو سنڌ ۾ ئي علي هڪڙو بابا
اڏيل ماڻهپي جا هُئس ڪيئي ڪعبيٰ
اُهو سير تکڙيءَ جي سامهون اچي ويو
دُنگيءَ منجهه درياهه ٿي آهي وهي پيو
چون ٿا خُدا وٽ وڃي آ رهي پيو.........
]علي بابا جي ياد ۾ لکيل[