سنڌ نه سهندي سور او ساٿي، سنڌ نه سهندي سور
سنڌ نه سهندي سور او ساٿي، سنڌ نه سهندي سور،
جيجل جا پٽ جاڳي پيا اڄ، مانجهي ڪئين منصور، او ساٿي!
راوت رت رتا هي روال، بختاور ۽ ٻاگهين ڄاول،
سورين سنرا سانول سانول، ڪهڙ اڪهڙ اڪهندين قاتل،
هر ڪنهن هٿ هٿ ۾ مشعل مشعل، هر ڪنهن تن تنور، او ساٿي!
ڪيسين رهندا ڪوٽ قهر جا، ڪيسين رهندا ظلم زنجير،
قيد ڪري تون ڪو نه ڪو سگهندين، ڪنهن جو ذهن ۽ ضمير،
تنهنجو داءُ درياهه جي ڇولي، پتڻ وارو پور، او ساٿي!
ڪوپا ڪنڌ ڪپائڻ ڪارڻ، ڪوڏئون ڪاهي آيا هي،
آٽل عزم سان آزادي لئه، سينا ساهي آيا هي،
ناس ڪري ظلمات هي ويندا، نئون نکيري نور او ساٿي!
آزادي جي سين ٻڌي مون، وستي وستي وستيءَ ۾،
بستي بستي سنڌ ڏٺم، هر ماڻهو مستي مستيءَ ۾،
پنهنجي حق وٺڻ جي خاطر، هر ڪنهن اک انبور، او ساٿي!
ووڙي ووڙي واٽ وندر جي، ٻاٽ منجهان اڄ لاٽ کڻي،
“منشي” ڪئين مهمير اٿي پيا، ڌوتي جا ڌڱ ڌڻي،
ظالم ڪنهن زور اور اڳيان، مور نه سي مجبور، او ساٿي!