ياد جا سارا پنڇي اڏامي ويا
خواب ٿي ڪارا ڪڻڇي اڏامي ويا.
کڙ کٻيتن کي قابو ڪرڻ چاهيو،
ٿورو ترسي ۽ مرڪي اڏامي ويا.
هڪڙا پروانا مچ جي ڦريا گول ٿي،
۽ پو رک سان رک ٿي اڏامي ويا.
دل، ڏکڻهار، گهر ۾ ئي دٻجي وئي،
لڙڪ مٽي ۾ گڏجي اڏامي ويا.
مور، ڊيلن کي ساري، مئا پار ڪر!
تو ڏٺو؟ کنڀ کنڀ تي اڏامي ويا.
هر پکيڙي جو هو ساه مٺ ۾ لڳو،
هڪڙي تاڙي تي دُٻڪي اڏامي ويا.