تون ايندين! تون ايندين!
تون ايندين! تون ايندين!
ايندين ايندين، تون ايندين ضرور.
تون ئي چئو او پرين!
ڪيسين رهندين ڀلا دور دور!
چنڊ چئي ويو لهي،
هو نه ايندو ڪڏهين ڀي ڪهي،
مان به سمجهان پيو،
چنڊ مون کي چيو آ صحيح،
پر، چري! دل چري!
سامڃي ڪين ٿي مون کي مور.
جنهن وساري ڇڏيو،
ساهه تنهن کي ٿا سارين گهڻو.
جو نهاري نه ٿو،
نيڻ تنهن ڏي نهارين گهڻو،
جو وڻيو! تنهن نه وڻون!
دل جو ڪهڙو آهي دستور؟
وئي حياتي هلي،
آس آڪاش، پر نه پلي،
توريءَ گذري گهڙي،
سا گهڙي مون گذاري جَلي،
هڪ دفعو اچ هلي،
پوءِ مون کي مَرڻ منظور،
تون ايندين،
تون ايندين
ايندين ايندين
تون ايندين ضرور.