ڄڻ نظر لڳي ويئي هن گهر جي بهارن کي
جي جيون تو ۾ سنڌ نه آ، پوءِ منهنجي تو کان دوري آ
هي جيون جيون آهي ڇا، ڪٿ جيل زهر ڪٿ سوري آ.
هن ڪاڪ منڊل کي ڊاهيندي ڪنهن آس نگر جا ساٽ سٽيون
اس کان ته اجهو ٿو گهرجي ئي سنسار ته تپندڙ کوري آ.
هن ڪوڙ قلعي جو ڀرم تٽو سڀ سانگ رچاءَ به سمجهون ٿا
تو ٺوري ٺاهي آڏ رکي مون ڪالهه حا ڍونڍي ٻوري آ
ڏاڍو ڏاڍو ڪريو ڇو؟ ڇالاءِ ڊڄان مان سمجهان پيو
جي ڏاڍو اڪ جي ماکي آ پوءِ ڪهڙي باغ جي موري آ.
قاتل جي هٿن ۾ لرزش آ خجر به سنڀالي ڪير ڀلا
هي منهنجو خون جو تقدس ٿيو جلاد جي لئه مجبوري آ.
اڄ سنڌوءَ ماءُ جي ڳل لڳي هر باغيءَ پئي ٿي هيئن چيو
مان ڪسجان تنهنجي راهن ۾ منظوري آ منظوري آ.
*