غزل
جيئن همٿون هيڻا وٺن سي حوصلا پيدا ڪر.
قلمن ۾ اهڙيون قوتون ۽ قدرتون ڪڏڪار ڪن،
جو سڀ سٽون سرڪش هجن، سي سلسلا پيدا ڪي ڪر.
وک وک مٿي لک لک لڀن، ويڙهيون ڪندڙ ويڙهاڪ پٽ،
سانگا نه جن کي ساهه جا، سي سي ڦريا پيدا ڪي ڪر.
زوراورن جي زور کان، لڱ لڱ لٽيرن جا لبن،
عرشن زمينن ۾ ته اهڙا، زلزلا پيدا ڪي ڪر.
واين ۾ وائي وڍ وڍان، بيتن ۾ بو بارود جي،
نظمن جي هر هڪ نقطي ۾، وڳ ولولا پيدا ڪي ڪر.
ڀيلي نه جيئن هن ڀونءَ کي، ڪو ڀاڙ کيندڙ بد نظر،
ڀاڻن ڀٽن ڀاڳين منجهان تون ڀرجهلا پيدا ڪي ڪر.
سڀ مشڪلون ميسارجن ۽ منزلون مرڪي ملن،
ماري مڙئي موڃاٽجن سي مرحلا پيدا ڪي ڪر.