ڄڻ نظر لڳي ويئي هن گهر جي بهارن کي
ڄڻ نظر لڳي ويئي هن گهر جي بهارن کي
ڪو نانگ سراپي ويو نت نيهن نظارن کي.
هن راهه تي جي رميا رولاڪ ئي سمجهن ٿا
ڳري رات مٿن گذري سا ساک ستارن کي.
نت نيري سانجهي جو اڄ روهه ۾ رڻ جهڻ آ
ڪو سانگ کان ڪيئن روڪي ڪونجن جي قطارن کي.
هوءَ ڇولي ڇولي ساڻ هڪ ناءُ رواني ٿي
چنڊ چمندو اڄ ناکئا ڪينجهر جي ڪنارن کي.
ڪنهن چڳ جي ڪڙي کلندي ڪنهن چپ تي مشڪ مڙندي
ڀورا! نه اجايو ڄاڻ رت جي ته اوڇارن کي.
بادل به هي ويندا پڻ باک ڦٽي پوندي
تون مرڪ ڇنڊي منهن تان کڻ ڪارن وارن کي.
جيئنداسين ڀري جڳ لئه جيئڻ جا جتن ڏيندي.
مئاسين ته ڏيئي ڇڏبا هي روڳ هزارن کي