شاعري

سنڌ جي مزاحمتي شاعري

ڪتاب جي ترتيب پاويل جوڻيجو“ ڪئي آهي جنهن ۾ سنڌ جي 15 شاعرن جي مزاحمتي شاعري شامل آهي. پاويل جوڻيجو جي هن ترتيب ڏنل ڪتاب ۾ اهڙن شاعرن جي به شاعري شامل آهي، جن کي پڙهندي يا ٻڌندي ازخود ڪنهن ستل ضمير ۾ چهنڊڙيون محسوس ٿينديون ۽ ڪجهه ڪرڻ جي خواهش ڪر موڙي اٿڻ جي آس کي جنم ڏيندي.. دنيا ۾ انقلاب آڻيندڙ شاعرن ۾ سنڌ جي شاعرن به وسان ڪين گهٽايو آهي ۽ سنڌ جي باشعور طبقي تائين ان ثبوت کي رسائڻ ۾ سچ ته پاويل جوڻيجو جي ڪاوش داد لائق آهي.
  • 5.0/5.0
  • 9555
  • 1841
  • 3 سال اڳ
  • 0
Title Cover of book سنڌ جي مزاحمتي شاعري
سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت پاران :

سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”سنڌ جي مزاحمتي شاعري“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. ڪتاب جي ترتيب پاويل جوڻيجو“ ڪئي آهي جنهن ۾ سنڌ جي 15 شاعرن جي مزاحمتي شاعري شامل آهي.
پاويل جوڻيجو جي هن ترتيب ڏنل ڪتاب ۾ اهڙن شاعرن جي به شاعري شامل آهي، جن کي پڙهندي يا ٻڌندي ازخود ڪنهن ستل ضمير ۾ چهنڊڙيون محسوس ٿينديون ۽ ڪجهه ڪرڻ جي خواهش ڪر موڙي اٿڻ جي آس کي جنم ڏيندي.. دنيا ۾ انقلاب آڻيندڙ شاعرن ۾ سنڌ جي شاعرن به وسان ڪين گهٽايو آهي ۽ سنڌ جي باشعور طبقي تائين ان ثبوت کي رسائڻ ۾ سچ ته پاويل جوڻيجو جي ڪاوش داد لائق آهي.
هي ڪتاب باک ڦٽي پبليڪيشن پاران سمبارا پبليڪيشن، حيدرآباد وٽان 2017ع ۾ ڇپايو ويو. ٿورائتا آهيون پياري ساجد سنڌيءَ جا جنهن ڪتاب موڪلي سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ پيش ڪرڻ جي اجازت ڏني.
اوهان سڀني دوستن، ڀائرن، سڄڻن، بزرگن ۽ ساڃاهه وندن جي قيمتي مشورن، راين، صلاحن ۽ رهنمائي جو منتظر.


محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com ڪتاب جو مطالعو ڪريو
سنڌسلامت پاران

ڪتاب نمبر 40

ارپنا

پبلشر نوٽ

پنهنجي پاران

انقلاب! انقلاب ڳاءِ انقلاب ڳاءِ

اسين ننڊ جا نيڻ آهيون پرين!

سچ وڏو ڏوهاري آ

جنهن وقت به ڪنهن جو طوق ٽُٽُو،

رات آئي وئي، تون نه آئين ڪَهي!

جهوپڙيءَ ٻاهران رات جهانجهر وڳي،

جي هانءُ نه هارين ڪو هيارل، هي ڏينهن به گهاري وينداسين،

اڙي چنڊ، اڙي چنڊ،پرين تو ته ڏٺو ناهه،

ٻي خبر ناهه، پر مرڻ کانپوءِ،

ڪيئن ڪريان مان ڪنهن به ريت،

سهندو ڪير ميار او يار!

ٽڙي پوندا ٽارئين،

سنڌ ديسَ جي ڌرتي تو تي پنهنجو سيسُ نمايان،

سکي پيا کي ملين ته چئجان، چاندني تو سوا نه ٿيندي،

پنهنجي رت ۾ ريٽو جهنڊو، اڀ تائين جهوليندو،

بي مُوت مُئا، تو لاءِ ڪٺا انسان هزارين مان نه رڳو،

هُڙڪ هلو هو، ڌيمان هلو هو

ڪنڊيءَ نه سڱري، ٻٻر نه پلڙو،

ڦٽڻ لڳي آ ميندي مٺڙا،

ساڳ پنهنجو پلي، سنڌ پوڀي ڀلي

آنءُ ڪنول جو ڦول ڏسان،

باک ڦٽيءَ جو ڪويل ڪوڪي

تون آڌيءَ رات اُٿارين ٿي، ۽ منهنجي ننڊ ڦٽائين ٿي

سمجهي پير وڌاءِ، او يار!

ڪارونجهر تي مور نچي ٿو

ڪانگ! ڏج هي قربتون دل سان وڃي دلگير کي

دنيا کي ٽئين جنگ جي تباهيءَ کان بچايون

هن جسم جو آويءَ ۾ پڪل ٿانءُ ڀڃان ٿو

ڪنهن ٻارڙي جي ماءُ، ڪا ڪاري نه ٿي پوي!

هن سنڌ جي نجات جو هڪ خواب ڏٺو ٿم

ڪڻڪن جي کيت ڀرسان، ٽڙي پيو گلاب آ

اٿو عظمتن جا ڦريرا اڏايو

ماکيءَ جهڙا مٺڙا ماڻهو

سنڌ جي نجات کي ڳولهي وٺون

اسان انقلابي اسان انقلابي

ڪيسين سهندين سور، او ساٿي! ڪيسين سهندين سور

متفق ٿي مسڪين اچو اڄ ڏاڍ جا ڏونگر ڏاريون ڙي،

تنهنجو مرون پٽين پيا ماس، توکي ڪيئن اچي جڳ راس

اٿ دلير مسافر دير نه ڪر، سڏ سوريءَ جو سينگار وري

وڪڙ ۽ ونگ وانگين تي، وڏيرن جا وزيرن جا

اٿو ڪو خوني انقلاب، انقلاب آڻيو

اسان چنگ ٻيجل ٿي چوري سگهون ٿا

درياءَ سان سوال

درياءِ جو جواب

هاڃان هونءَ ته هزارين آهن، هيڏو سارو هاڃون هيل

سنڌ نه سهندي سور او ساٿي، سنڌ نه سهندي سور

نوان مقتل نيون سوريون، نوان منصور ميدان ۾

ڪن رولن سمجهي راند هتي آ، ٻارڻ ٻاريو ٻوليءَ سان

سنڌ سستي ٿي وڪامي، نت نئين نيلام ۾

مرڪز

هڪ دفعو هاري اُٿي ڪو ڀنڀٽ ڀڙڪائي ڇڏيو

محنت سان جي لاهي آيا، ماني اُڀ جي تارن مان

رت ريٽو ڏيئي راوت، سنڌ کي سوغات ۾

عذابن ۾ ڌرتي

حسن وشباب ۽ انقلاب

غزل

جهونگار جن جي جستجو ۽ سوڀ جن جي ساهيڙي

سراپا احتجاج آهيان

انقلاب آيو کپي

عورت

قوم پرستي زنده باد

معمار هاري مرحبا

واهه ڙي ماڻهون موتي داڻا

ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

بيشڪ بهادر عورتون

تون پُڇين ٿو پرين! مان هليو ڇو ويس؟

اسان جي مئاسين سفر ۾ او ساٿي!

بند اکڙين منجهان

شل انهيءَ کان اڳي

رڳو ٿر جي صحراتي...

جنهن وقت هي جوڳي جاڳيا

اسين بس رهياسين اڌورا،اڌورا

وقت جي چيچ ۾ زندگيءَ جو ڇلو

جڏهن به توکي وسار چاهيم

جلا وطن

جڏهن ڪنهن به بادل، ولهاريون وسايون

تون ته بي درد بي قدر آهين

جنهن نه مٽيءَجي خوشبوءِ کي ڄاتو هتي

تون ايندين! تون ايندين!

اڙي دل!!

جاکوڙي اديب ،محقق ۽ شاعر

سنڌ منهنجي امان

چار ڊسمبر واري ڏهاڙي

اچي درياهه ۾ پاڻي

عيد گڏجي سڀن ملهائي آ

سنڌي ٻولي قومي ٻولي

جيءَ جيارا ماڻهو

لهي ڪو سانگيئڙن جي سار

ساجن توکي ڪيئن سمجهايان

ٻه سٽا

هي دنيا هلچل جي بستي

‫وٺي هر هر جنم وربو مٺا مهراڻ ۾ ملبو

هجن مهراڻ ۾ موجون وو وو وو

هل ته هلون هيءَ شهر ڇڏي

هر روز تون اچجان ڪنريءَ ۾

انسان اٿيو

اکيون به باندي رڳون به باندي، پرين! ڪجي ڇا تنهنجو شهر آ

رت ديس تنهنجي راه ۾ ڦرو ڦڙو ٿي وهي وڃي

ڄڻ نظر لڳي ويئي هن گهر جي بهارن کي

ڄڻ نظر لڳي ويئي هن گهر جي بهارن کي

سنڌو ساهه سنڌ ۾ سمائي ڇڏي سين

نه انتظار يار، نه ڪو الڪو بهار جو

اسين اڌ ـــــــــ ڍاوا، اوهين وڌ ڍاوا

 ڏاڍا اوکا ويڙها آهيون، دريا خان ۽ دودا آهيون

مان ڪيئن سيج سمهان

گھر گھر برف ڄمي وئي آهي، در در ديپڪ ڳايان ٿو مان

تنهنجي سِر لئه دريا، دودو ٿي ٿو مان هر هر ڄمان

جَلَ ٿَلَ جھولي، ڏونگر ڏولي

مبارڪ! پلصراطي پيچري تان زندگي گذري

ڪجهه ته اڳتي وَڌو

هن ڌرتي، ڌرتيءَ وارن جي

تو بن ڪنهن سان نينهن هجي

ڪا به نه تنهنجي هستيءَ جهڙي

روز هٿ ۾ گلاب رکندي آن،

حق وارن کي حق مليو، مان ڪيئن مڃان

منهنجي رت جو ڦينگون آخر

³ اُمنگ دل جي ڏري پئي آ

ڪاوڙ ڇڏ

مان ڇا ڪريان مان ڇا ڪريان

مون ڏاڍ جا ڏونگر ڪٽي جا واٽ آ ٺاهي

جڏهن به سوچيم ته قوم لئه لکان ته ڇو لکان؟

دل منهنجي پراڻي آهي جهڳي،محلات هجي ته وڻي توکي

ڪونه آ ڪنهن جاءِ جهڙو، تنهنجي پاسي جو سڪون

تو کان ڪهڙي جنم جي مبارڪ وٺان!!

نظم

مان ڄاڻان ٿو تون ڌاري آن

تهذيب ڇا تاريخ ٿي براباد ٿئي!!

مون کي پنهنجي ياد مان آزاد ڪر

تنهنجو ضمير ٻيو آ، منهنجو ضمير ٻيو آ

هر ڪو آ حيران ڀٽائي!!

تنهنجو جلوو ئي جام جهڙو آ،

الائي ڇو مون کي تنهنجي ياد آئي!!

کنجري ٿي نچي، ڊڦلي ٿي نچي، چپڙي ٿي نچي،

اکيون ڪن اکر ڀور ٿيون،

اسان کي ڏي خبر ڏيئا، اڙي ڏيئا

ياد جا سارا پنڇي اڏامي ويا

سمورا ٽين کڙڪائي ڇڏن ٿيون

نيڻن جي آهرن ۾ آهو چرن پيا

سُٿڻ ڪورڪي ۽ رئو جهار جهٽ جو

رستا، رستن منجهه وڃن ٿا گم ٿيندا

آءُ مون ساڻ هڪ سفر ۾ رل

هر قدم آءٌ توسان گڏ آهيان

پر ڀڳل مان پکي جان پئي اڏندو رهيس

اها سنڌ آ، جيءَ جياري اسان جي

روز! انساني وجود تي حملا ٿي ٿا...

تانيا نالي نظم...!!

خودڪشي...!

سڄي جان پنهنجي جلائي ڇڏي مون

روز اچن ٿا لاشا چچريل

هت هلي ٻٽو نظام ٿو

بئڪ ٽائيٽل

ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

5.0

(ڪُل 0 رائين آڌار)



ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

  • ليکڪ پاويل جوڻيجو
  • ڇپيو ويو 2017
  • ڇپائيندڙ سمبارا پبليڪيشن حيدرآباد
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 13/Oct/2018
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي ھا
  • لاٿو ويو 1841 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون