سنڌو ساهه سنڌ ۾ سمائي ڇڏي سين
سنڌو ساهه سنڌ ۾ سمائي ڇڏي سين
حياتيءَ جي موڙي لٽائي ڇڏي سين
جڏهن سور سانگين جا پنهنجي پکي پيا
پرين! گهور توڏي گهٽائي ڇڏي سين
رتي رات تي ڇو هينانءُ لاٿ ٿيو آن؟
ڏياٽي ڏياٽي کٽائي ڇڏي سين.
اسان رهون نه رهون پر رهي چنگ چڻ ڀڻ
تنهنجي تند ٿوري تپائي ڇڏي سين.
گهڻو تپ گهڻو تپ گنجي جا او سورج!
جڏي جند واريءَ وڇاڻي ڇڏي سين.
رناسون ته هر پل “ڀنڻ” “ڀانءُ” ائي
کلياسين ته هر رت کلائي ڇڏي سين.