رڳو ٿر جي صحراتي...
اسان جون زبانون به پاڙان پٽائي سگهو ٿا،
اسان جا سڀئي،
درد، ورلاپ سڏڪا،
گفتا ۽ ڳالهيون،
رکي وات تي هٿ، دٻائي سگهون ٿا،
مڃون ٿا او ماري!
ڪارونجهر مٿان جي،
ڪئي ڪُڻڪ ڪونجن،
انهن جا پڙاڏا ۽ ڪڻڪاٽ ڪُوڪون،
رڳو ٿر جي صحرا ۾،
ٿورو به گونجن،
ها مڃون ٿا،
بڇي بازبحري انهن تي،
انهن جو به پک پک پٽائي سگهو ٿا،
مگر منهنجا سائين!
ڀلاتن جي گونجن کي گهائي سگهو ٿا؟
لڳايو ڀلي،
جي پڙاڏن تي پهرا لڳائي سگهو ٿا...؟