وقت جي چيچ ۾ زندگيءَ جو ڇلو
پيو ٿئي گهر گهلو، يار جلدي ملو.
جيءُ جبروت جنمن کان ويران آ،
ساهه، ساميئڙو مڙيئي مهمان آ،
ترسندو ڪيسيتائين ڀلا قافلو؟
يار جلدي ملو!
توسان چاهت ۽ چرپڻ به گهٽبا وڃن،
دل جا آرا ۽ ارپڻ به گهٽبا وڃن.
۽ وڇوڙن ۾ ناهي رهيو وِلوِلو،
يار جلدي ملو!
تنهنجي آڪاش سان، وَرهه وَر چيو وڃي،
۽ ڪڏهن پَل اندر، پاڻ پرچيو وڃي،
دل هي سمجهي نه ٿي درد آ داد لو،
يار جلدي ملو!
يار جلدي ملو!