پرين پيار ۾ ڪنهن کي ڏکائبو ناهي،
مٺا هي قرب ڪري پوءِ ستائبو ناهي.
گواهه آهي محبت جدا نه ٿيندين تون،
ڪري هي قول پرين پوءِ ڀلائبو ناهي.
هزار سور سهي پر وري به مرڪون ٿا،
سڄڻ جو درد دنيا کي ٻڌائبو ناهي.
لڪائي رنج رُساما پيار ۾ پنهنجا،
مٿان هي لوڪ کلي پيو کلائبو ناهي.
زبان پاڻ ڪئي تو ته”عائشه“ جو هان،
وري ته محب ٻئي جو سڏائبو ناهي.
**