ٿي ڏيئي پيار کي پناهون دل!
ڇا ته سانڍي پئي وفائون دل!
دوست توکي دغا جي بدلي ۾،
منهنجي درويش ڏي دعائون دل.
پيار جي راهه ڇڏ کڻي هاڻي،
کوڙ ڀوڳيون اٿئي سزائون دل.
نينهن نيازي ڏني ڀلي آهي،
تون نه رکجان ڪڏهن انائون دل!
صاف سچ پاڪ پيار سهڻو آ،
ڪي نيت ۾ نه رک بلائون دل!
ٿي چري جنهن جي چاهه ۾ آهين،
ڇا ڏٺيون تنهن ۾ تو ادائون دل!؟
ويڄ تنهنجو پرين ڪٿان آڻيان؟
کاءُ دکَ ڀانءَ ڄڻ دوائون دل!
ساهه کان ٿا چون جو ويجـﮬـو آ،
ڇا ٻڌيون هونديون تنهن صدائون دل!
‘عائشه’ جي حيات تو ۾ آ،
چئه ڇڏيان ڪيئن توکي آئون دل!
**