اجـﮬـا پَٽِ پون ٿا، نه وَس مينهڙا!
اباڻا چون ٿا، نه وس مينهڙا!
هي ماڻـﮬن جا ڳوڙها، اڳي کان گـﮬـڻا،
اکين مان وسن ٿا، نه وس مينهڙا!
رڳو سوچ جي، باهه ساڙي پئي،
هي ماڻـﮬو سڙن ٿا، نه وس مينهڙا!
وڃي ٿر ۾ بادل، ڪا وسڪار ڪر،
اتر سڀ ڏکن ٿا، نه وس مينهڙا!
اٽي ۽ لٽي لاءِ محتاج هون،
هي مارو! روئن ٿا، نه وس مينهڙا!
وِڄون ‘‘عائشه’’، هاڻ ايندي ڏسي،
هي جـﮬـانگي جـﮬـرن ٿا، نه وس مينهڙا!
**