ڇڏ سڀاڻي پرين، زندگي ٿي وڃي،
آءُ هاڻي پرين، زندگي ٿي وڃي.
سونهن ۽ سنڌ تان، مون ته صدقو ڪئي،
ريءَ ناڻي پرين، زندگي ٿي وڃي.
چاهه ڇا ساهه ڀي، آ فدا تو مٿان،
رب ٿو ڄاڻي پرين، زندگي ٿي وڃي.
تو سوا پُــــور هن، درد هن، سُــور هن،
گـﮬـاوَ ماڻي پرين، زندگي ٿي وڃي.
لڙڪ سمجـﮬـيـا پئي، جڳ اکين جا مگر،
آس ڇاڻي پرين، زندگي ٿي وڃي.
شام ٿي ڪو نه آئين، خدا خوش رکئي،
تو ڏي تاڻي پرين، زندگي ٿي وڃي.
‘‘عائشه’’ پيڙبي، جند منهنجي رهي،
عشق گـﮬـاڻي پرين، زندگي ٿي وڃي.
**