چيو دل پرين جي، زيارت ڪجي،
گناهن کي ڇڏجي، عبادت ڪجي.
سڄڻ سنڌ تي، جو سڙي ساڙ ۾،
پئي روز تنهن کي، ملامت ڪجي.
نه آشا عمل جي، ٻين ۾ رکون،
چڱو پاڻ پنهنجي، امامت ڪجي.
سُرن جو جي سرگم، ڪو ڇيڙيون مٺا،
عمر ڀر انهيءَ لاءِ، رياضت ڪجي.
وري دل پرين ياد، پنهنجا ڪجن،
وري ڪا اندر ۾، قيامت ڪجي.
ڀلي موهه ۾ پيو، سدا سُور ڏي،
سڄڻ سان نه هرگز شڪايت ڪجي.
اها ”عائشه“ آ، عبادت ڀلي،
ته خلقت خدا ساڻ، محبت ڪجي.
**