اڄ گـﮬـڙي کن چين ڪو ڏي زندگي!
عرض توکي ٿي ڪيان اي زندگي!
هر گـﮬـڙي پيڙا ڏني تو آ مٺي!
ساعتون ڏي چين جون ڪي زندگي!
تو ته وک وک تي ڏنا ايذاءَ هن؛
پيار توسان مون ڪيو ٿي زندگي!
قربتن ۾ ڪالهه جي گـﮬـاريون گـﮬـڙيون،
اڄ وري ٻيهار ڏي سي زندگي!
‘عائشه’ هر آس کان آجي ٿيان،
ساٿ بس منهنجو ڇڏي جي زندگي!
**