ڇڏ ڇڏ روئڻ، کل او جاني!
ساڙ سڙي پيو، ڀل او جاني!
جيءُ چوي جو، تنهن وٽ اچجي،
پئبو ناهي ڳَل او جاني!
چاهه نه ٿڪبو، ساهه نه ڀربو،
پل پل مرڪي، مِل او جاني!
سوچون تنهنجون، جاتي ڪاٿي،
ايئن نه مون سان رَل او جاني!
‘‘عائشه’’ اکڙيون، دل ڇا آهي،
تو لئه تن من، ڪُل او جاني!
**