رهي آهي مون سان ڏکاري حياتي،
عجب آهي مون ڀي گذاري حياتي!
ڏکن ۾ سکن ۾ سدا ساٿ پنهنجو،
ڪري تون نه وڃجان غداري حياتي!
سڪي تو گذاري سدا سنڌ وانگي،
وطن لاءِ گـﮬـاريئي •”بخاري“ حياتي!
سوين سُور آهن، سوين پُـــور آهن،
مگر پو به آهي ته پياري حياتي!
ڪئي ‘عائشه’ مون سڄڻ جي حوالي،
نه ها چار پنج پل، هي ساري حياتي!
**