حال دل جو ڪٿي لڪائي ٿو،
هو ته نيڻن سان سڀ ٻڌائي ٿو.
پيار وارا ٿا پيار ئي چاهن،
ڏيهه نفرت ڀريو ستائي ٿو.
‘ڪم پوي ڪل پوي’ چوي سائين،
يار هرڪو هتي سڏائي ٿو.
عشق منصور، عشق آ سرمد،
عشق سوليءَ تي سر ڪٽائي ٿو.
عشق سرتي ۽ عشق ڌرتيءَ سان،
مرد سو ئي جو سچ نڀائي ٿو.
‘عائشه’ شعر مون لکيو ناهي،
ديس جو درد ئي لکائي ٿو.
**