سور سارو، بيان ۾ آهي،
درد دل جي جـﮬـان ۾ آهي.
جو به آهي، ته ڀونءِ ۾ آهي.
ڪو نه ڪجـﮬـه آسمان ۾ آهي.
سو ڀٽائي ڏسي پيو ساري،
بات جيڪا قرآن ۾ آهي.
گـﮬر مٽيءَ جو ڏسي نه گـﮬـٻرايو،
پيار من جي مڪان ۾ آهي.
صورتن ۾ اجايو ڳولين ٿو،
ماڻهو سهڻو، زبان ۾ آهي.
کوڙ مقصد ٻيا به هن ليڪن،
زندگي پوري نانَ ۾ آهي.
ڍنگ جو ڪم نه ڪار ٿو ڏسجي،
ڪو نه ڪجـﮬـه نوجوان ۾ آهي.
‘‘عائشه’’ خيال سان هلو هاڻي،
غير جي، سنڌ نشان ۾ آهي.
**