مزا حياتي، ڏچا حياتي!
عجيب تنهنجي ڪٿا حياتي!
وڃاءِ وئرٿ نه او اياڻا!
ڪٿي خدا خود عطا حياتي!
مٿان هي تنهنجي وسي رهي آ،
سدا غمن جي گـﮬـٽا حياتي!
ٽُٽي نه توسان هي ساهه - ناتو،
وري به تون بي وفا حياتي!
ڀلي کڻي سور ڏي سدا تون،
ٿيان نه توکان خفا حياتي!
هي ‘عائشه’ کي مليا ڏنا تو،
هزار سک ڏک وتا حياتي!
**