زندگي جو تو ڏنو، مون سو وتو،
ساٿ تنهنجو ڪيترو، ناهي پتو!
زندگي هر آس، تنهنجي ٿي پئي-
آ ڏچو مون لاءِ پر، سمجـﮬـو نه تو!
پيار جي ٻولي سدا، ٻولي پيو،
من پرينءَ جي پيار ۾، اهڙو رتو.
تو پڄاڻان محب، ڏس هر ويل هي،
آ ڏکن جو من اندر، ميلو متو.
پيار جي ڪا ڇانوَ، ناهي ‘عائشه’،
زندگي پيئي سڙي، ڏينهڙو تتو.
**