ريءَ عمل، لفظن سان کيڏون،
ڪنهنجي ڇو جذبن سان کيڏون.
هوش، همت ۽ دل ٿي گـﮬرجي،
يار نه چئه، صدمن سان کيڏون.
ساهه ته سڀ کي ساڳيو آهي،
هن جي ڇو، سڏڪن سان کيڏون.
شاعر جا، احساس اهي سڀ،
ڇا لئه تن، نغمن سان کيڏون!
ڀورا ٿي من، ڀڄندي ڀرندي،
دل آ ڄڻ، درپن سان کيڏون.
‘‘عائشه’’ ڏسندا، ڏيهه اسان کي،
هيڻا ٿي ڏاڍن سان کيڏون!
**