”ازل کان پاڻ آوارا“، اسان جو پنڌ اڳتي آ.
اِهي ساکي اٿئي چارا، اسان جو پنڌ اڳتي آ.
پُڇين ڇا ٿو اسان کان تون، اسان جي ماڳ جو سائين!
سڀئي ويجهو اٿئي تارا، اسان جو پنڌ اڳتي آ.
سفر ۾ روح سيلاني، رهيو آ ڀٽڪندو تنها،
اَڌورا ساٿ ها سارا، اسان جو پنڌ اڳتي آ.
محبت جي گَسن تي، ڪيستائين ڇانوَ آڇيندا،
سکي جا وار هي ڪارا، اسان جو پنڌ اڳتي آ.
اِهي سڀ ”رنگ پنهنجي پيار جا“، هڪڙو قدم ”سُندر“،
اِنهيءَ کان ڀي اڃا پيارا! اسان جو پنڌ اڳتي آ.