ڪيڏو نرمل آب آ تنهنجي نيڻن جو.
سنڌوءَ جهڙو خواب آ تنهنجي نيڻن جو.
ڀاڳ اِهي منهنجا ئي چئبا او سائين!
مليو ڇو ته ثواب آ تنهنجي نيڻن جو.
منهنجي چپڙن تي ڏس! پوپٽ اُڏرن ٿا،
چُميو مون ته گُلاب آ تنهنجي نيڻن جو.
خاموشي راتين جي ڄڻ ته سوال هجي،
هرڪو خواب، جواب آ تنهنجي نيڻن جو.
پڙهندي لفظن ۾ تحليل ٿي ويندس مان،
حيرت جهڙو باب آ تنهنجي نيڻن جو.
مان ئي هڪڙو ڪينَ رڳو آهيان ”سُندر“،
ڇو ته مداح خُدا به آ تنهنجي نيڻن جو.