ضبط ڳوڙها ڪري لڪائين ٿو.
پاڻ کي روز آزمائين ٿو.
پنهنجي من ۾ نه تو وڌي جهاتي،
عيب ٻين جا مگر ٻُڌائين ٿو.
وقت آڏو نه ڪنڌ جُهڪيو تنهنجو،
سونهن آڏو مگر جُهڪائين ٿو.
چنڊ! آڪاس جي اڱڻ تي تون،
ڪنهن جي لئه تارڙا وڇائين ٿو.
عشق! پيلن گُلن جيان دل تي،
درد ڪيڏا نه تون اُڳائين ٿو.