مون ڏٺا جي شاعريءَ جا خواب ها.
عارضي سي زندگيءَ جا خواب ها.
اُڀ هو ننڊ جو محل ۽ تارڙا،
چنڊ جي ڄڻ ڪي بتيءَ جا خواب ها.
نيڻ جي بچپن ۾ ڳوليندا هُئا،
آسماني ڪنهن پريءَ جا خواب ها.
تنهن وڃي پوءِ ڪئي هُن کان خودڪشي،؟
جنهن ڏٺا هن زندگيءَ جا خواب ها.
زندگي حقن آ اسان سمجهيو هئو،
دراصل سي خود ڪشيءَ جا خواب ها!
تنهن ڪري ”سُندر“ پلئه پئي دشمني،
مون ڏٺا جو دوستيءَ جا خواب ها.