روز خوابن ۾ پئي کليا آهيون.
موڪلاڻي تي اڄ مليا آهيون.
ڪنهن جنم دور ستارا بڻجي،
پاڻ آڪاس ۾ جليا آهيون.
ڪا خبر ناهي ماڳ ڪاٿي آ،
ياد ناهي ڪٿان هليا آهيون؟
تنهنجو دوزخ، خُدا! نه ساڙيندو،
پيار جي ڇانوَ ۾ پليا آهيون.
پُڇ نه آوارگي تون ”سُندر“ جي،
پاڻ رستن سان پئي رُليا آهيون.