درد جي برسات ايندي اوچتو.
موت جي بارات ايندي اوچتو.
سڀ خوشيون ميڙي کڻي ويندي هلي،
ها جڏهن ڀي تات ايندي اوچتو.
سونهن ٿي ويندي امر ڪائنات جي،
شاعريءَ جي ڏات ايندي اوچتو.
ها، سڀئي جيتي به ويندي هارجي،
زندگيءَ کي مات ايندي اوچتو.
ننڊ، ڪن ڪيئن نيڻ هي منهنجا ”سُندر“،
هوءَ جا هڪ رات ايندي اوچتو.