ڪير ڪنهن کان ٿي ويو اڄ ڌار اسٽيشن مٿان.
هاءِ ! رهجي ويو اڌورو پيار اسٽيشن مٿان.
هل ته موٽي گهر هلون هي ماءُ پئي هُن کي چيو،
پُٽ پئي ليڪن ڪيو انڪار اسٽيشن مٿان.
روز پنهنجي ڪوُڪ سان هي ريل ايندي آ ڪندي،
ڄڻ پُراڻي درد جو اظهار اسٽيشن مٿان.
دل اسان جي هي جڏهن پي هاءِ ٿيندي آ اُداس،
لڙڪ لاڙيندا آهيون پوءِ يار اسٽيشن مٿان.
جنهن گهڙي هوءَ موڪلائي واپسي ويئي هئي،
ٿي ويو هُن ساڻ هو جو پيار اسٽيشن مٿان.
اڄ به ڪو ساڳي پراڻي بينچ تي ويٺو ڪري،
روز هي ڪنهن الئه انتظار اسٽيشن مٿان.