درد ۽ انتظار، خاموشي.
پو به ڪيڏو قرار، خاموشي.
ڪائناتون آ پنهنجي اندر ۾،
ڪير چئي ٿو فرار، خاموشي.
پنک منهنجا اڃا ٿڪا ناهن.
تون اڃان ڀي اُڏار خاموشي!
روز عالم نوان، نوان پايان،
وار تي آهي وار خاموشي.
روشني جڳمڳائي ٿي ”سُندر“،
اڄ ته مُرڪي نِهار! خاموشي.