پاڻ سان وقت سڀ ڪجهه کڻي ويندو آ.
واس ڏئي عشق گُل جيئن ڇڻي ويندو آ.
ڪو کڻي ڪيترا ڀي ڪري وس پر،
بس وڻڻ وارو پل ۾ وڻي ويندو آ.
دوست هُن کي چوان يا ڪي دشمن چوان،
روز جيڪو ڏئي اُڃ گهڻي ويندو آ.
عشق بن زندگي ايئن گُذري وئي،
ڪو دنيا مان جيئن بي ڌڻي ويندو آ.
جنهن لئه ٺاهيوسين شيشي جو ”سُندر“ محل،
روز تنهن کي سو پٿر هڻي ويندو آ.