سورھن ايڪڙ چنڊ تي
سنڌ وارن لئه ڪيو سرڪار ٽيڪڙ چنڊ تي،
ھر ڪنھن ھاري لئه زمين آ، سورھن ايڪڙ چنڊ تي.
پنھنجي کائي پنھنجي کيڙي، پنھنجي پوکي پنھنجي ميڙي،
ناھي ڪو ناڪاستو يا باب سيڪڙ چنڊ تي.
ڍؤ اٿيئي ڍل معاف ۽ ٻي ڪانه ڪا ڍورن تي ڍڪ،
ناھي صوبيدارن جي سونٽن جي سڙ سڙ چنڊ تي.
اُتِ نه ڪو انجنيئر ايسي ۽ نه پاڻي تي وزير،
ناھي ٻي ميرن جي يا پيرن جي ڪا گڙ ٻڙ چنڊ تي.
اُت نه ڪو اسلام خطري ۾، نه ڪو مرڪز جو موت،
عام ھلندي اُتِ فقط سنڌيءَ ۾ لکپڙھ چنڊ تي.
ڊوميسائيل اُتِ نه ڪوڙو ۽ نه ڪو ڪوڙو ڪليم،
ڪو نواب اُت ناھي يا ٻيو ڪو به ڪاڪڙ چند تي.
ھر مزو ”منشي“ اُتي آباديون آزاريون،
ناھي رشوت ۾ ڪو ڏيئڻو پئسو ڏوڪڙ چنڊ تي.