تکي تانِ ڪري، سر گھري پيو سنڌ لئه
ڪيڏو سوز ڪماچ ۾، ڀاڳيو ڀونءِ ڀري،
سِرُ گھُري پيو سنڌ لئه.
جيئن جيئن تپي ڏينھڙو، تيئن واڄو واڄ ڪري،
سِرُ گھُري پيو سنڌ لئه.
واول سيئي وڄائيندا، ٻُنڀان جن ٻري،
سِرُ گھُري پيو سنڌ لئه.
”منشي“ خالي منگتو، وچان ڪيئن وري،
سِرُ گھُري پيو سنڌ لئه.