ڏاڍو ڏينھن تَتو،
واجب ساھي وچ ۾ ناھي.
ڌرتتيءَ ۾ ڌاڪو ڌڱ جو،
مانجھي آھي متو،
وجب ساھِي وچ ۾ ناھي.
گھائن گھايل، گھوٽ وڙھي پيو،
وھي رت رتو،
واجب ساھِي وچ ۾ ناھي
ڌرتيءَ تي اڄ ڌاڙيلن جو،
پورو پيو آ پتو،
واجب ساھِي وچ ۾ ناھي.
شاعري
گوندر ويندا گذري
ڪتاب ”گوندر ويندا گذري“ اوهان اڳيان پيش ڪري رهيا آهيون. هي ڪتاب سنڌ جي قومپرست شاعر ابراهيم منشي جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. مهاڳ ۾ سائين محمد ابراهيم جويو صاحب لکي ٿو :
”ھن مجموعي ۾، ھِن ڏوٿيءَ، ھن عطائيءَ، ھن درياءَ دل راڳي شاعر، پنھنجي منفرد نظمن، واين ۽ ڪافين ۽ بيتن سان اسان جون جھوليون ڀريون آھن، جھولين کان وڌ اسان جون دليون ڀرڻ چاھيون آھن، بشرطيڪ ھُن جي اھا ورکا وٺڻ لاءِ اسين پنھنجيون دليون کوليون ۽ اُن ۾ جا صدا آھي، پنھنجي ماروئن ۽ پنھنجي ملڪ لاءِ قربانيءَ ۽ ڪم جي صدا، اُھا ٻُڌون . . . جيئن ڪا صدا ٻُڌبي آھي ۽ جيئن ڪا ورندي فرض بڻبي آھي، اُن ورندي ڏيڻ لاءِ پاڻ ڌونڌاڙيون ۽ پنھنجا سُتل مَن جاڳايون.
”ھن مجموعي ۾، ھِن ڏوٿيءَ، ھن عطائيءَ، ھن درياءَ دل راڳي شاعر، پنھنجي منفرد نظمن، واين ۽ ڪافين ۽ بيتن سان اسان جون جھوليون ڀريون آھن، جھولين کان وڌ اسان جون دليون ڀرڻ چاھيون آھن، بشرطيڪ ھُن جي اھا ورکا وٺڻ لاءِ اسين پنھنجيون دليون کوليون ۽ اُن ۾ جا صدا آھي، پنھنجي ماروئن ۽ پنھنجي ملڪ لاءِ قربانيءَ ۽ ڪم جي صدا، اُھا ٻُڌون . . . جيئن ڪا صدا ٻُڌبي آھي ۽ جيئن ڪا ورندي فرض بڻبي آھي، اُن ورندي ڏيڻ لاءِ پاڻ ڌونڌاڙيون ۽ پنھنجا سُتل مَن جاڳايون.
- 4.5/5.0
- 8098
- 2119
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- ابراهيم منشي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ارپنا
- ڪمپوزر پاران
- سنڌ سلامت پاران :
- پاڻ سُڃاڻ
- مھاڳ
- نظم
- ڪارونجھر کان ڪينجھر تائين
- تُنبينِ تي تارِ پيچاري
- نياڻيون ٻئي مھراڻ جون
- ٿر جي ڏڪار تي
- ٻاٻاڻن جا ٻار ٻري ۾
- دنيا جو دستور
- ڀٽائي سان مخاطب
- سڙي سورن ۾ ٿي ساڻي
- گونگي ٻوڙي
- توکي ڪھڙا گيت ٻُڌايان
- ڪاراين ۾ ڪَڙيون جڙيون
- سورھن ايڪڙ چنڊ تي
- ڪڻڇي ڪُوڪارون
- جانب سندي جُدائي
- وڏيرن جو وريو وارو
- مون پڪ سُڃاتا
- بلوچن جون باھيون
- مان غدار آھيان
- اي سنڌ امان، اي سنڌ امان
- تون ۽ آئون
- ڦٽن تي ھڻ ڦري ڦٽڪا
- دوکي جي ڌپ
- سھي سٽ ڪر سانگين جي
- ڪڙيءَ ۾ زندگي ڪڙھندي
- سج اچي ويو نيزي پاند
- پورب وارا
- جھڙو ماڻھو تھڙو ناڻو
- آھي پت پارڻ ڏکي
- قلم
- مُنھن موڙي ھليا ويا
- ڪُونج ورني ڪامڻي
- ٻُڏي ٻانھن پيئي
- نئين ڳالھه ناھي
- پليت پير ڪر پري
- دودي ڏاھر جو اولاد
- ڪي ڪي ماڻھو
- ڊي. پي. آر
- چؤواٽي تي
- جھنڊا کڻو
- باغي آھيان
- لکان ڪجھه لھوءَ سان
- موت کي ڏي تون مات
- ھتي ھزارين ھمير سوڍا
- سوريون جتي سينگاريون
- سي چارڻ نه چئجن
- ڀاڳياڻي
- خواب
- خواب
- مان ھوندس نه ھوندس
- مارُن مھانڊا ياد پيا
- اُميد
- ڪتيون ڪئين قيد ۾ گُذريون
- آزادي
- انسان ازل کان آجو آ
- منھنجي ڏات ڏوھاري
- قَسم نامون
- سِڪ جي آھي سرنھن ڦُلاري، چاھت جا ٿيا چيٽ چٽا
- بيت ۽ چؤسٽا
- ڪانڌ جنين جا قيد ۾
- شھيد عبدالرزاق سومرو جي عقيدت ۾
- کاھوڙي
- انڪساري
- جواب
- سُر مارئي
- سُر سسئي
- موکي
- سُر گھاتو
- چؤسِٽا
- وايون
- راڻا ڏيئي رات، ٿورو لاھيو ٿڃ جو،
- دم نه دم ۾ دم،
- کائي سُمھان ڪيئن کير اَلا،
- مون ته مَلِي رکيو ميٽ،
- ڀري چندن چوٽي، واٽن تولئه وار وڇايم.
- ساري سنڌ جا سُور اَلا، سَر تي سودي ساڻ کنيائون.
- چُريا چُکيا چنگ الا، اچي اُھا ھِتِ، چڙھڻ جا چاھي.
- ڪُوپ ڪُسڻ جو ڪاڪ اَلا، ڪڍيا ڪات ڪنوارين.
- وڃ نه وسامي ويھه اَلا، پنڌ پراھون آھي پانڌيئڙا.
- ڇوڙي ڇتا نه تون ڇيڙ اَلا، چُرا چار ئي ڏسيون چڪيندا.
- تن ۾ تاڻو تان اَلا،
- چت نه چنگ سان چير الا،
- ساھ تي ڇا ويساھ ڪانه ھئي تو مُند مرڻ جي.
- ھوءَ جي ھئڙم ھاڻ، جن سان روح رھاڻ،
- ڏاڍو ڏينھن تَتو،
- ھاري وٺندئي حساب، وقت اچي ويو آھي وڏيرا.
- ڏاڍو آھي ڏاوڙ، رول ڪُتا ڪي راڄ ۾ آيا.
- جيئڻ جيڏا جل، اَلا، سُور سڀن جو ساڳيو.
- سنڌو سوڍن سام، صدين کان، سنڌو سوڍن سام.
- وانجھي ونجھه وراءُ، سنڌوءَ ٻيڙي سِير تي.
- تکي تانِ ڪري، سر گھري پيو سنڌ لئه
- ڪڙين منجھه ڪڙَي، سوگھِي ڪيائون سنڌ سِنگھر ۾.
- جھيڙي جي جھُونجھار، وو يار، پرکا آھي پِڙ ۾.
- چورڻ ڪارڻ چپ، ساري قوم جا سبيا.
- سچ ته آھي سچ، سِر ڪر پنھنجو سچ تان صدقي.
- پنھنجي ريت پريت، پنھنجو مذھب ماڻھوءَ محبت.
- سھڻي کائي پيئي سور، ورو وانجھيو،
- ڳھڻن جھڙيون ڳالھڙيون، نرالڙيون،
- ڪيڏي رات انڌاري آ،
- ڇوري وڄاءِ نه تون ڇير، ڇَمڪي تي ڇورا ڇرڪن.
- گھايس تنھنجي گھاءُ، آيل ماءُ،
- ويا گنجي گھندا، او ماءُ،
- رڻ رائو ۽ روھ،
- ڌُڻيا مون ڌڻي،ڌُڻي نه ڌُڻي.
- آھيان ھتي ڏينھن ٻه ٽي، قيد ڪٽي،
- وڃي ويڙھ ونڊي،
- پيتم پِڪ پيھي،
- ڪوھ ٿيون ڏيو مون کي ڏوھ،
- ھِرکي ھندرون تي جھولا جھُوليان،
- لسيءَ ۾ لپڙي،
- ڏاڍو ڏينھن تتو،
- ھو ته مٽي ويا ھاڙو ڙي،
- موکي مٽڪا کول،
- ڪھڙي آندئي ڪُل،
- نِت نِت آھي نئين ، اَلا،
- تاڙا ڪر نه تنوار،
- ڏيڍ کن جو ڏينھن، اَلا،
- مرڪايو نه مياڻ ، اَلا،
- ڏاڍا لڳن ٿا ڏنگ اَلا،
- کاھوڙي ٿي کڻ ، وک واڪج،
- ڪافي
واجب ساھي وچ ۾ ناھي.
ڌرتتيءَ ۾ ڌاڪو ڌڱ جو،
مانجھي آھي متو،
وجب ساھِي وچ ۾ ناھي.
گھائن گھايل، گھوٽ وڙھي پيو،
وھي رت رتو،
واجب ساھِي وچ ۾ ناھي
ڌرتيءَ تي اڄ ڌاڙيلن جو،
پورو پيو آ پتو،
واجب ساھِي وچ ۾ ناھي.