آھي پت پارڻ ڏکي
تو ڪنا جيجل جدا، گھوڙا گھڙي گھارڻ ڏکي،
واعدا ويٺس ڪري، پر آھي پَتِ پارڻ ڏکي.
ڦُوڪ سان ڦلھيار، جتُ اکين اُڏاميو ٿو پوي،
ٻاٻرن جي ٻُرڪ تنھن ٻارڻ ڏيئي ٻارڻ ڏکي.
وقت کان ويرين جي ور، چڙھي وانگين جي ويءَ،
وات مان ويرين جي سا اڳ وقت کان وارڻ ڏکي.
جنگ ھي جاري ئي رھندي، جان جيسين جان ۾،
ڪنڌ، اڏيءَ ڪاتيءَ ڪنان، مون لئه سسي ٽارڻ ڏکي.
لھرين لوڙھي ڇڏي، ٻيڙي پُراڻي سِير ۾،
آھي “منشي” اڄ پري، سا تار مان تارڻ تکي.