شاعري

گوندر ويندا گذري

ڪتاب ”گوندر ويندا گذري“ اوهان اڳيان پيش ڪري رهيا آهيون. هي ڪتاب سنڌ جي قومپرست شاعر ابراهيم منشي جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. مهاڳ ۾ سائين محمد ابراهيم جويو صاحب لکي ٿو :
”ھن مجموعي ۾، ھِن ڏوٿيءَ، ھن عطائيءَ، ھن درياءَ دل راڳي شاعر، پنھنجي منفرد نظمن، واين ۽ ڪافين ۽ بيتن سان اسان جون جھوليون ڀريون آھن، جھولين کان وڌ اسان جون دليون ڀرڻ چاھيون آھن، بشرطيڪ ھُن جي اھا ورکا وٺڻ لاءِ اسين پنھنجيون دليون کوليون ۽ اُن ۾ جا صدا آھي، پنھنجي ماروئن ۽ پنھنجي ملڪ لاءِ قربانيءَ ۽ ڪم جي صدا، اُھا ٻُڌون . . . جيئن ڪا صدا ٻُڌبي آھي ۽ جيئن ڪا ورندي فرض بڻبي آھي، اُن ورندي ڏيڻ لاءِ پاڻ ڌونڌاڙيون ۽ پنھنجا سُتل مَن جاڳايون.
Title Cover of book گوندر ويندا گذري

بلوچن جون باھيون

بلوچن جون باھيون


بيٺا جنگ جوٽي، جبل جن جون جايون،
ڀنڀٽ ڪن ٿيون ڀڙڪا، بلوچن جون باھيون.

ٻڌي بيٺ بيٺا نه ڪن ننڊ نانگا،
لڙن سي لَڪن ۾ ڇڏي ساھَ سانگا،
اصل کان اھي مڙس ارڏا اڙانگا،
سٿا تن سلامن ڪھي چئج ڪانگا،
وطن لئه وڙھڻ جون جنين وات وايون،
ڀنڀٽ ڪن ٿيون ڀڙڪا . . .

بمن سان بلورن جيئن کيڏن کيڏاري،
بندوقن ۽ توپن سان تن نِت تياري،
وطن جي حقن لئه سندن جنگ جاري،
بياھت (1) بياھت ٻولي ڪن ٻاجھاري،
سڏي ساٿ سورھيه سوڀون ڪن سوايون،
ڀنڀٽ ڪن ٿيون ڀڙڪا . . .


ڏيئي ريت کي ريج رت جا ريڳاڙا،
ٽڪر منجھه ٽاڙيا ٿا مارين مُھاڙا،
مرين مارين(2)، پر نه ڏين پنھنجا پاڙا،
جنين(3) مان جنين، ڪن ڳالھيون وات ڳاڙھا،
بلوچن بُٺين سان سچا سڱ سگايون،
ڀنڀٽ ڪن ٿيون ڀڙڪا . . .

روان(4) مان روان، بس ٻڌن ٻي نه ٻولي،
ھو پادا(5) ۽ خلبو(6) ڪڍن لب مان لولي،
وٺن حق ھمت سان، جھلين ڪِين جھولي،
ڌڻي پنھنجي ڌرتيءَ سندا ڌڻ ڌڻولي،
دليون ظالمن جون، تن ڏونگر ۾ ڏڪايون،
ڀنڀٽ ڪن ٿيون ڀڙڪا . . .

گذارين، گدانن(7) ۾ ٿڌيون ۽ تَتيون،
سواسون (8) پيرن ۾، ۽ چوغن ۾ چَتيون،
وطن لئه وڙھڻ ۽ مرڻ لاءِ مَتيون،
پُٽن کي پينگھن ۾، سُتيون ڏين سَتيون،
گھوريان تن گھِگھيرين مٿان لک ٻايون،
ڀنڀٽ ڪن ٿيون ڀڙڪا . . .

ھي بي دير(9) اِرغ(10) ۽ پُڇن ڪونه پاڻي،
گُذر ڪن ڏوري ڏٿ ڏونگر ۾ ڏھاڻي،
ھي چلتن جا چِيتا، چَريا چاڪراڻي،
محافظ وطن جا مَزن(11) دل ڪوھاڻي،
ٻرن ديم(12) خيس(13) سخن ۾ سچايون،
ڀنڀٽ ڪن ٿيون ڀڙڪا . . .

چون بشبو بشبو(14) نه جھلجن ڪنھن جھل،
ڏسي جنگ جزن(15) سي ڇڏي آرا انگل،
گروڪ(16) ۽ گرند جيئن پُچن پِڙ تنھن پل،
ھو نئلين(17) ۽ نئلين، ھاڪارين ھل ھل،
ڇڏي “منشي” خاچگ(18) ھو ڪن سر صفايون،
ڀنڀٽ ڪن ٿيون ڀڙڪا، بلوچن جون باھيون.

1.اچو اچو
2.مرندا
3.نه ڏينداسين
4.وڃان مان وڃان
5. اُٿو
6. ھڻو بروھي ٻولي
7. ڏاس جون جُھڳيون
8. ڦڙھن جون چمپلون
9. ٻوڙ
10. ماني
11. وڏي دل وارا
12. مُنھن
13. ڳاڙھا
14. اُٿو، بروھي
15. ھان، بلوچي
16. وڄ ۽ گوڙ وانگر
17. نه ڇڏينداسون
18. سُمھڻ