سھڻي کائي پيئي سور، ورو وانجھيو،
سانوڻ سِير درياھ جي.
ڪُن ٻوڙين ٿا ڪامڻي،
ھٿ نه ايندي پوءِ حوُر، ورو وانجھيو،
سانون سِير درياھ جي.
واڳن آھي وچ ڪامڻي،
وھ ۾ وڃي پييئي وھلور، ورو وانجھيو،
سانوڻ سِير درياھ جي.
چؤڏس چاري چُھٽيا چريءَ کي،
چلڻ ڪنا آھي چور، ورو وانجھيو،
سانوڻ سِير درياھ جي.
اچو اُلوڙي، مڪڙيون موڙي،
ماندي مري پيئي مجبور، ورو وانجھيو،
سانوڻ سِير درياھ جي.
”منشي“ مانگر مِڙيا مُئيءَ تي،
جھولن جھوري ڪئي جھُور، ورو وانجھيو،
سانوڻ سِير درياھ جي.