سھي سٽ ڪر سانگين جي
جي جاڳن ھي جيئڻ ڪارڻ، سھي سٽ ڪر سانگين جي،
اُٿي جيڪر ٻڌن آرڻ، سھي سٽ ڪر سانگين جي.
ھي پورھيت پاڻ خود پارس، اُٿن جيڪر ڇڏي آرس،
وطن پنھنجي سندا وارث، ٻارين ٻلواڻ ٿي ٻارڻ،
سھي سٽ ڪر سانگين جي
نه ڪنھن جي سي جھلڻ جھلجھن، نه ڪنھن جي سي پلڻ پلجڻ،
دليون دشمن سَنديون ڌڙڪن، زھر ٿي پئي گھڙي گھارڻ،
سھي سٽ ڪر سانگين جي
ھڻي ھوڪا اُٿڻ جي ھڙ، ٽماڙن ۾ ٿئي ٽڙ ٽڙ،
پٽي پاڙئون جبر جي جڙ، سِکن واڳون وطن وارڻ،
سھي سٽ ڪر سانگين جي
پنڻ واري ڇڏي ھي پَرِ، ڇنڻ حق جي سِکن ھيڪر،
ڏِسن ڏکيو نه ڏينھن جيڪر، اچي جي پنڌ تن پارڻ،
سھي سٽ ڪر سانگين جي
مِڙي مارُو جي ڪن ميلا، وھي دشمن جو رت ريلا،
ٻرن ٻرڙاٽ سان ٻيلا، سِکن “منشي” مرڻ مارڻ،
سھي سٽ ڪر سانگين جي