سچ ته آھي سچ، سِر ڪر پنھنجو سچ تان صدقي.
سچ زھر سُقراط کي پياريو، مُور نه جنھن سقراط کي ماريو.
ڪيڏو سچ ۾ مچ،
سِرڪر پنھنجو سچ تان صدقي.
سچ چئي منصور نه مرڻو، ويس وٺي سرمد جو ورڻو،
بنجي بلاول اچ،
سِرڪو پنھنجو سچ تان صدقي.
سچ جي ساعت لک لھي ٿي، پل ڊھي ٿي صديون ٺھي ٿي،
راز انھيءَ ۾ رچ،
سِر ڪو پنھنجو سچ تان صدقي.
“منشي” مام پروڙي سچ جو، ڇڏ ڪنارو ڪُوڙ ۽ ڪچ جو،
سچ ته بيٺو نچ،
سِر ڪو پنھنجو سچ تان صدقي.