ڏاڍو ڏينھن تتو،
لنڱ لوساٽيا لُڪ لڪن ۾.
سَنڌ سَنڌ سِيرون ٿي پيا،
جن مان وھي رت رَتو،
لنڱ لوساٽيا لُڪ لڪن ۾.
ڇپر ڇُپايو، پرکڻ ڪارڻ،
مون کان پار پَتو،
لنڱ لوساٽيا لُڪ لڪن ۾.
مون کي ماريو آگ انھيءَ جي،
من ۾ مچ مَتو،
لنڱ لوساٽيا لُڪ لڪن ۾.
”منشي“ ميارون مون ڏي مڙيئي،
سچ صاف سَتو،
لنڱ لوساٽيا لُڪ لڪن ۾.