شاعري

خاڪ ۾ گل

سعيد سومرو لکي ٿو:”ضمير کرل پرين ءَ جي پيرن جي مٽي پوڄيندڙ، مخصوص مزاج رکندڙ، ذاتي لحاظ کان بيحد وضعدار،سٺو پينٽر، صحافي، لوڪ پسند شاعريءَ جو جديد تسلسل آهي.مشهور عوامي شاعر ”استاد پيرل قنبر“ جي شاگردي صحبت ۾ رهي، هن نج پنهنجن رنگن سان، اهي احساس لفظي صورت ۾ پينٽ ڪيا آهن، جيڪي (ڄڻ ته) استاد پيرل قنبر کان رهجي ويا هجن.ضمير کرل شاعريءَ جي ساغر وچان ڪائنات سنسار کي جيئن ڏٺو آ تئين لکيو آ هي. هن پنهنجي شعري ڪينواس محدود موضوعن ۽ گهاڙيٽن بدران، لا محدود برشن سان لکي، سٺي پيشڪار شاعر هئڻ جو ثبوط ڏنو آهي. هن اجتماعي مفاد، جمالايات، تصوف، مٽيءَ جي مهڪ جهڙا اعليٰ قدر ميڙي، ڌرتيءَ ۽ پنهنجي خوابنده منزل جي ويجهو قدم رکيا آهن.
  • 4.5/5.0
  • 5547
  • 691
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ضمير کرل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book خاڪ ۾ گل

ظفر عباسي

چون ٿا ته شاعري ابد کان شروع ٿي آهي ۽ يقينن ان جو سفر ازل تائين جاري رهڻو آهي. شاعريءَ جي ان سفر ۾ ڪروڙين شاعر آيا، جن سونهن کي ابدي بنائڻ لاءِ اربين نظم، سرجيا. انهن جيون جو ڪو موضوع ڇڏيو هوندو، جيڪو اڃان تائين اڻ ڇهيل هجي ؟ ان لحاظ کان چئي سگهجي ٿو ته اسان جي دور جي شاعرن کي، اوائلي شاعرن جي ڀيٽ ۾، معقول شاعري سرجڻ لاءِ وڌيڪ محنت جي ضرورت پوي ٿي.
هڪ شاعر، پنهنجي جيون ڪٿا ‘ جيون کان اڳ ’ توڙي ‘ جيون کان پوءِ ’ وارن عرصن جو عام طور تي ۽ جيون واري “ روان عرصي ” لاءِ خاص ڪري، زندگيءَ جي سمورين خوبصورتين ۽ بد صورتين جو تاريخ لاءِ پنهنجي شاعريءَ ذريعي شاهد هوندو آ ۽ ان ئي حوالي سان هو ‘وقت’ ڏانهن مڪمل ريت ذميوار فرد هوندو آهي. ضمير کرل سنڌ جي انهن ٿورڙن شاعرن منجهان هڪ آهي، جن جي شاعري سونهن کي بقا بخشڻ جي سگهه رکي ٿي. سونهن جنهن جو ڪئنواس محبوب جي رخسارن کان ڌرتيءَ جي رخسارن تائين پهليل آهي. ضمير ٻوليءَ، لهجي، نين تشبيهن، معاملن کي الڳ رخ کان ڏسڻ واري نگاھ، نفاست پسنديءَ ۽ شاعريءَ جي ٻين سمورن لوازمات کان نه رڳو واقف آهي بلڪه انهن جي خوبصورت استعمال سان سنڌي شاعريءَ ۾ شاعر طور پنهنجي هڪ الڳ، نرالي ۽ مانائتي جاءِ جوڙي ورتي آهي.

[b]ظفر عباسي
[/b]15.09.204
حيدر آباد