شاعري

خاڪ ۾ گل

سعيد سومرو لکي ٿو:”ضمير کرل پرين ءَ جي پيرن جي مٽي پوڄيندڙ، مخصوص مزاج رکندڙ، ذاتي لحاظ کان بيحد وضعدار،سٺو پينٽر، صحافي، لوڪ پسند شاعريءَ جو جديد تسلسل آهي.مشهور عوامي شاعر ”استاد پيرل قنبر“ جي شاگردي صحبت ۾ رهي، هن نج پنهنجن رنگن سان، اهي احساس لفظي صورت ۾ پينٽ ڪيا آهن، جيڪي (ڄڻ ته) استاد پيرل قنبر کان رهجي ويا هجن.ضمير کرل شاعريءَ جي ساغر وچان ڪائنات سنسار کي جيئن ڏٺو آ تئين لکيو آ هي. هن پنهنجي شعري ڪينواس محدود موضوعن ۽ گهاڙيٽن بدران، لا محدود برشن سان لکي، سٺي پيشڪار شاعر هئڻ جو ثبوط ڏنو آهي. هن اجتماعي مفاد، جمالايات، تصوف، مٽيءَ جي مهڪ جهڙا اعليٰ قدر ميڙي، ڌرتيءَ ۽ پنهنجي خوابنده منزل جي ويجهو قدم رکيا آهن.
  • 4.5/5.0
  • 5547
  • 691
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ضمير کرل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book خاڪ ۾ گل

روز ڏئي آئينو چمڪا، پاڇائين ۾،

روز ڏئي آئينو چمڪا، پاڇائين ۾،
ٿو لِڪي ڏئي وڃئي بوسا، پاڇائين ۾ !

ايتري آن حَسين، آرسي تون نه ڏس !
سونهن َ پَس پنهنجي پاڻيءِ يا پاڇائين ۾!

ڇو ڳچي چولي جي ٿي سبائين وڏي ؟
ڇو ڇَنڊين وارَ ٿي ڪارا، پاڇائين ۾.

ٻانهنَ وچ سيني تي تو جو اُڇلي ڇَڏي،
بيٺو ڪنگڻ وڃي ڪنهن آ، پاڇائين ۾

هونءَ هر دم تُنهنجي حُسنَ جي اُس رَهي،
مون منجهند آ ڪَٽي ڪاڪا، پاڇائين ۾!

ڇو اَچي ۽ وري موٽي وَئي هئين ڀلا؟
ڪالھ تُنهنجا ڏِٺم پيرا، پاڇائين ۾!

هيءُ ‘ضميرَ’ آهي حُسنَ جو سبب،
تُنهنجا فوٽو چِٽا آيا، پاڇائين ۾.