ڌڪ پچائي پَڪا ٿي ويا آهيون،
جاڪون هُن کان جدا ٿي وِيا آهيون.
ميندي لائي ڀلي هوُ موڙَ ٻڌي،
پنهنجو ڇا جو ڇِتا ٿي ويا آهيون.
هرڪو هَٿ ۾ کڻي پَيو کيڏي،
چاٻي وارا گڏا ٿي وِيا آهيون!
اوترو پيار وِيو وَڌي منَ ۾،
پاڻ جيڏا وڏي ٿي ويا آهيون.
ميندي ڳوهڻ لئه خون حاضر آ،
ڪيرُ ٿو چَئي، ڦڪا ٿي وِيا آهيون.
عشق آهي ته آهيون زنده اسان،
هونءَ مرده صفا ٿي ويا آهيون.
اڳ ته هُن جي جسم جو هَڏُ هئاسين،
هاڻ ميرا لَٽا ٿي وِيا آهيون.!