تُنهنجي خط ۾ آ پيار جي خوشبو،
پهتي تُنهنجي آ سار جي خوشبو.
مون کي پنهنجو نه ٿو کپي پاڙو،
گُهرجي تنهنجي ئي پار جي خوشبو.
ڳوٺُ سارو ڀري ٿي ڀاڪر ۾،
تنهنجي هڪ وار، وار جي خوشبو.
تون جي ناهين ته ساڻ آ هر دم،
تنهنجي ئي انتظار جي خوشبو.
قرض گهلي وڃي ٿو سالن کان،
ناهي آئي پگهار جي خوشبو.
ڪيئن ‘ضمير ’ چَپَ وَڄن چنگ ٿي،
ناهي ٻک ۾ جو يار جي خوشبو.