ڇوڪريون پنهنجو پاڻ ۾ گُم هِن،
ڇوڪرا ڇڪَ ڇاڻ ۾ گُم هِن.!
ويسُ رنگين هُنَ ته پاتو پر،
رَنگ هُن جي نواڻ ۾ گُم هِن.
ڏولي هُن جي هَوا ۾ ڪڏندي وَئي،
ڪيترا پر سُڀاڻ ۾ گُم هِن.
ننڊَ خوابن جي ٿي پُٺيان ڊوڙي،
خوابَ نيڻن جي مِياڻ ۾ گُم هِن.
زلزلو دل جي ڌرتي لوڏي ٿو،
بي چَيون، ڇاتي ـــ تاڻ ۾ گُم هِن.
ڇوڪرا چپَ چٽين پَيا پنهنجا،
ڇوڪريون ڏِسُ کَٽاڻ ۾ گُم هِن.